مقدمه صورتي:
پلنگ صورتی شخصیت اصلی مجموعه ای از فیلم های کوتاه انیمیشنی است. این کاراکتر اولين بار در سکانس آغازین و پایانی فیلم زنده ی پلنگ صورتی (سال 1963 ) با نقش آفريني پيتر سلرز ظاهر شد. شهرت و محبوبيت این کاراکتر انيميشني بعد از اكران فيلم باعث ایجاد یک سری انیمیشن مخصوص به خود شد. این شخصیت در سکانس آغازین همه ی فیلم هاي ديگر پلنگ صورتي بجز فیلم "تیری در تاریکی" و "کاراگاه کلوزو" ظاهر شد. بعدها حدود 124 انیمیشن کوتاه با این شخصیت ساخته شده (برای پخش در سینما ها و تلویزیون ). در سپتامبر سال 2007 این کارتون توسط کانالهای تلویزیونی Boomerang ، Voom HD Networks ،Animania HD و Teletoon Retro پخش شد و تمامی این کارتون ها بر روی DVD به بازار رفت.
فريز فرلنگ، خالق پلنگ صورتي
استوديوهاي صورتي:
اولین حضور شخصیت کارتونی پلنگ صورتی در سکانس آغازین فیلم زنده ی آن (که اين سكانس انيميشني توسط فریز فرلنگ کارگردانی شد) چنان موفقیتی را برای کمپانی United Artists به همراه داشت که این کمپانی یک قرارداد چندین ساله با فرلنگ و استودیوی او "فرلنگ- دپاتی" (DePatie-Freleng ) امضا کرد تا بدین صورت مجموعه ای از کارتون های کوتاه پلنگ صورتی را تولید کنند.
در اولين فيلم پلنگ صورتي با نام The Pink Phink محصول سال 1964 پلنگ صورتی را در حال اذیت کردن یک فرد ریش سفیدی ملقب به " مرد کوچک " ( کاریکاتور فریز فرلنگ ) می بینیم و او دائما خانه ی آبی رنگ او را رنگ صورتی میزند. فیلم The Pink Phink جایزه ی اسكار بهترین انیمیشن کوتاه را در سال 1964 از آن خود کرد و انیمیشن های کوتاه بعدی در این مجموعه نیز موفقیت های بسیاری در پی داشت که در آنها اغلب این دو شخصیت مقابل هم قرار می گرفتند.
در اولین انیمیشن های پلنگ صورتی، این شخصیت بسیاری از اوقات ساکت بود و حرفی نمی زد تنها در دو فیلم سینمایی Sink Pink و Pink Ice دیالوگ هایی را بر عهده داشت. "ريچ ليتل" (Rich Little ) گویندگی این شخصیت را در فیلم های اخیر بر عهده داشت که در واقع همان کاری را می کرد که David Niven بازیگر نقش دزد الماس در فیلم زنده ی آن انجام می داد. در تمامی فیلم های کوتاه پلنگ صورتی از موسیقی جازی استفاده شده که هنری مانچینی برای فیلم زنده ی سال 1963 ساخته بود، البته در ساخت این کارتون ها از موسیقی های ساخته ی ولتر گرین و ویلیام لاوا نیز استفاده شد.
شو تلويزيوني پلنگ صورتي (The Pink Panther Show ):
در پاییز 1969، تلویزیونNBC طی برنامه ای با عنوان The Pink Panther Show کارتون پلنگ صورتی را شنبه ها صبح پخش می کرد. این تلویزیون قسمت خنده دار دیگری نیز به کارتون های اوریجینال افزوده بود که در آن ماروین میلر در بیشتر قسمت هایی که پلنگ صورتی و کاراگاه کلوزه در کنار هم بودند به عنوان راوی داستان با آنها حرف می زد.
فیلم های کوتاه پلنگ صورتی که بعد از سال 1969 ساخته شده بودند به منظور پخش از تلویزیون و سینما تولید می شدند که معمولا ابتدا تلویزیون پخش می کرد و بعد کمپانی United Artists آن را به سینماها توزیع می کرد. یکی از اين برنامه هاي تلويزيوني " شو تلويزيوني پلنگ صورتي" (The Think Pink Panther Show ) بود. مجموعه های مشابه این نیز برای پخش از تلویزیون و سینماها ساخته شد که از جمله ی آنها می توان به این کارتون ها اشاره کرد:
مورچه و مورچه خوار (The Ant and the Aardvark )، وزغهاي تگزاس (Texas Toads )، هوت كلوت (Hoot Kloot ) و ميستر جاو (Misterjaw ). همه اين كارتونها به همراه پلنگ صورتي در شو تلويزيوني پلنگ صورتي به نمايش در مي آمدند.
مجموعه ای از انیمیشن های کوتاهی نیز با عنوان "بازرس" (The Inspector( ساخته شد که در آن کاراگاه کلوزو و همکار اسپانیایی زبانش گروهبان دو-دو (Deux-Deux ) حضور داشتند ("Deux " کلمه ای فرانسوی به معنی "دو" است). مجموعه های دیگری هم توسط کمپانی فرلنگ-دپاتی ساخته شد، که شامل این کارتون ها بودند : The Dogfather ، Roland and Rattfink ، The Blue Racer و Crazylegs Crane .
در سال 1976 مجموعه کارتون های نیم ساعته به شکل کارتون های 90 دقیقه ای بازسازی شدند مثل The Pink Panther Laugh and a Half Hour and a Half Show . این نسخه شامل یک بخش زنده ای نیز بود که توسط میزبان برنامه لني شولتز کمدین معروف اجرا می شد. او در این برنامه نامه ها و جوك های بینندگان را نیز می خواند. به دلیل اینکه این نسخه با شکست مواجه شد، در سال 1977 دوباره به نسخه اصلی نیم ساعته ی خود بازگشت.
در سال 1978 ، بعد از 9 سال پخش متمادی پلنگ صورتی از تلویزیون NBC ، یک فصل آن نیز توسط تلویزیون ABC پخش شد. 16 اپیزود از این شبکه پخش شد که شامل 32 کارتون جدید پلنگ صورتی بود. سرانجام کمپانی United Artists این کارتون ها را به سینما ها عرضه کرد.
برنامه هاي تلويزيوني كه به تقليد از پلنگ صورتي ساخته شد و از شو تلويزيوني پلنگ صورتي پخش مي شد شامل اين مجموعه ها بودند:
- The Inspector بصورت سينمايي از سال 1965 تا سال 1969
- Roland and Rattfink بصورت سينمايي از سال 1968 تا سال 1971
- The Ant and the Aardvark بصورت سينمايي از سال 1969 تا سال 1971
- Tijuana Toads بصورت سينمايي از سال 1969 تا سال 1972
- The Blue Racer بصورت سينمايي از سال 1972 تا سال 1974
- Hoot Kloot بصورت سينمايي از سال 1973 تا سال 1974
- The Dogfather بصورت سينمايي از سال 1974 تا سال 1976
- Misterjaw بصورت تلويزيوني در سال 1976
- Crazylegs Crane بصورت تلويزيوني در سال 1978
ديگر پخشهاي تلويزيوني صورتي:
استودیوی DFE آخرین استودیویی بود که انیمیشن هایي براي پخش در سینما ساخت و پس از آن تولید پلنگ صورتی و دیگر مجموعه ها در سال 1980 متوقف شد. در آن سال کارتون های نیم ساعته بطور همزمان از چندین شبکه پخش می شد. به دلیل تعهدات قراردادی بیشتر کانال های تلویزیونی این مجموعه ها را بجای صبح، عصر ها پخش می کردند. در پاییز سال 1983 کارتون های مجزایی از پلنگ صورتی برای پخش از چندین ایستگاه تلویزیونی توزیع شد، البته با حذف بخش خنده داری که تلویزیون NBC به آن اضافه کرده بود. شرکت MGM در اواخر سال 2004 در بریتانیا و بعد ها در فوریه ی 2006 در ایالات متحده، تمامی کارتون های پلنگ صورتی را بر روی DVD به بازار داد.
ديگر مجموعه هاي پلنگ صورتي:
بعد از آنکه پخش کارتون پلنگ صورتی در سینماها متوقف شد، کمپانی فرلنگ-دپاتی شروع به ساخت چند کارتون ویژه ی پلنگ صورتی برای تلویزیون ABC کرد. اولین کارتون ویژه در سال 1978 با عنوان A Pink Christmas تولید شد که در آن پلنگ صورتی در سرمای شدید نیویورک گرسنه و تشنه به دنبال غذا می گشت. دو کارتون ویژه ی دیگر با عنوان Olympinks در سال 1980 و Pink At First Sight در سال 1981 بعد از پخش در سینماها به تلویزیون راه یافتند. در نوامبر سال 2007 این سه کارتون ویژه بر روی یک DVD تحت عنوان The Pink Panther: A Pink Christmas ساخته ی کمپانی MGM Home Entertainment و کمپانی 20th Century Fox Home Entertainment توزیع شد.
استودیو در سال 1981 به Marvel Comics فروخته شد و به نام کمپانی Marvel Productions معروف شد. در سال 1984 مجوز ساخت پلنگ صورتی به کمپانی Hanna-Barbera Productions داده شد که آن هم اقدام به تولید مجموعه ی Pink Panther and Sons کرد، در این مجموعه که صبح روز شنبه پخش می شد پلنگ صورتی دو پسر به نام های Pinky و Pankyداشت.
سری جدیدی از کارتون ها هم با نام The Pink Panther ساخته ی کمپانی MGM ، در سال 1993 بطور همزمان از چندین شبکه ی تلویزیونی پخش شد که مت فریور صداپیشگی پلنگ صورتی را بر عهده داشت. برخلاف بیشتر کارتون های کلاسیک که در عنوان آنها کلمه ی "pink " دیده می شد، درعناوین این کارتونها از "panther" استفاده می شود.
در جولای 2007 کمپانی MGM و Jordan's Rubicon با همکاری یکدیگر شروع به ساخت مجموعه ی Pink Panther and Pals کردند که داستان یک پلنگ نوجوان و دوستانش را به تصویر می کشید. در پاییز 2009 ، 26 اپیزود از این مجموعه ی تلویزیونی در سطح جهانی از شبکه ی Cartoon Network پخش شد.
ليست شوهاي تلويزيوني كه پلنگ صورتي در آنها پخش مي شد از اين قرار است:
- The Pink Panther Show از كانل NBC از سال 1969 تا سال 1980
- Pink Panther and Sons از سال 1984 تا سال 1985
- The Pink Panther از سال 1993 تا سال 1995
- Pink Panther and Pals از سال 2009
دنياي صورتي ....
- در اسپانیا کیکی با لایه ی صورتی رنگ به اسم Pantera Rosa به معني پلنگ صورتي به فروش می رود.
- تم آغازين پلنگ صورتي در آگهي شركت نايك با عنوان Pink Mercurial Vapor IV استفاده شد كه در آن فرانك ريبري، بازيكن فرانسوي، اداي پلنگ صورتي را در مي آورد.
- امروزه پلنگ صورتی تبدیل به یکی از شخصیت های دوست داشتنی در تبلیغات شده است. در یکی از پیام های بازرگانی، Regis Philbin، شخصیت تلویزیونی آمریکایی را در حال صحبت با یک راننده تاکسی می بینیم، بعد از آنکه نمای دوربین عوض می شود، همه متوجه می شوند که راننده تاکسی همان پلنگ صورتی بوده است.
نقد صورتي:
جری بک یکی از مورخين پلنگ صورتی می گويد: انیمشن کلاسیک در دهه ی 60 بطور کامل از بین رفته و هر کسی به نوعی از دور خارج شد. اما خالقان پلنگ صورتی به آنچه که رسیده بودند راضی نشدند و به تلاش هایشان افزودند. آنها کاری کردند تا انیمیشن هایشان متفاوت از کارتونهای برادران وارنر Warner Bros یا دیزنی باشد . آنها با روش ها و ایده های جدیدتری وارد کار شدند. به غیر از انیمیشن های آنها تنها انیمیشن مهم دهه ی 60 کارتون Yellow Submarine بود. بهترین کارگردانان انیمیشن از جمله Hawley Pratt, Gerry Chiniquy, Robert McKimson وSid Marcus به سوی ایده های جدیدتری روی آوردند و John W. Dunn یکی از نویسندگان خبره ی داستان از حامیان آنها به شمار می رفت. بعد از دوران طلایی انیمیشن در دهه ی 1940 و 1950 آنها مجبور به استفاده از امکانات محدودتری شدند. در این دوران خالقان پلنگ صورتی از تم های عجیب و غریب، جناس های تصویری و نمایش صامت استفاده ی بهینه ای کردند و این تصاویر را با موسیقی اصلی پلنگ صورتی ساخته ی هنری مانچینی همراه کردند. این رویکرد کلی یادآور فیلم های صامت چارلی چاپلین و کیتون بود.
پلنگ صورتی نیز محدود به یک کارتون 6 دقیقه ای کلاسیک شد، درحالیکه کارتون های کمدی سبک معاصر با آن از جمله The Flintstones برای پخش در شبکه ی تلویزیونی در حدود 30 دقیقه بودند.
در مصاحبه ای که با همکاران فرلنگ در سال 2006 به عمل آمد، آنان عامل اصلی موفقیت هنری او را ناشی از حس زمان بندی خلاقانه اش می دانند. به عقیده ی آنان، فرلنگ خودش نیز پلنگ صورتی را یکی از دستاوردهای بسیار عالی خود می دانست.
