درفش كاوياني يكي از پرارزش ترين پرچم هاي جـــــــهان است كه از روز
افرينش ادمي و خوي شهريگري ( تمدن ) گرفتن ، برافراشــــته شده است.
زيرا اين پرچم چندين برتري به تمامي پرچم هاي جهان دارد و قراردادهايي
( امتيازاتي ) كه در ان است در هيچ يك از ديگر پرچــــــــم هاي در سراسر
جهان يافت نميشود.
* اين پرچم از دل توده هاي مردم بيرون امده و از يك پيشبند چرمي توسط
کاوه آهنگر كه براي درهم كوبيدن ستم و شكنجه بيدادگران به پا خواســــت ،
فراهم امده است.
* اين پرچم مردمي است و به دست مردم ساده ولي دلير كوچه و خــــــيابان
درست شده و پرچم رسمي كشور به شمار امده و پذيرفته گــــــــــــشته است
ولي همه پرچم هاي ديگر جهان پيماني ( قراردادي ) ميــــــباشد كه از سوي
گردانندگان كشور ساخته و پرداخته و به مردم پذيرانده شده اند.
* هر كشوري پس از گزينـــــــــش پرچــــــــم براي رنگ ها و نشانه هاي ان
درون مايه هايي برگزيده است . ولي درفش كاوياني هنگام برافراشـــته شدن
همه درون مايه ( معنا و محتوا ) خود را به همراه داشت ؛ زيرا در پيــكار با
دشمن خونخوار و براي سرنگوني او پيشاپيش مردم به پا خواســــــــته و به
جنبش و چرخش درامد.
* اين پرچم براي ازادي ايران زمين از دست بيگانــــــــگان چيره بران از دل
توده هاي به خروش امده برپا گرديد.
* اين پرچم كهن ترين پرچم جهاني ميباشد و به دست ايرانيان عامه برافراشته
شده است.
* نشان غرور و سربلندي ملت ايران در ميان يونانيان و روميان و ملـــت هاي
باستاني ان روزگار دارد.
* نماد سپاس از گذشتگان كشورمان است و ترجيح ندادن هيچ فرهنـــگي را به
فرهنگ كهن نياكانمان.
* يكپارچگي و اتحاد اقوام مختلف و كهن ايـراني و ايجاد يك امپراتوري قدرتمند
و شكوهمند در برابر استكبار جهاني است.
* تنديس و نماد شش هزار سال پادشاي ايران و شكوه ارتش شاهنـــــــشاهي در
جهان است.
تاريخ درباره درفش شكوهمند كاوياني چه ميگويد :
تاريخ طبري مينويسد كه درفش كاوياني از پوست شير بود و پادشاهان ان را به
به زيور بياراستند و زر و سيم و گوهر بر ان پوشاندند ، انرا اختر كاويــــان نيز
مي ناميدند كه جز در كارهاي بزرگ نمي اوردند و جز براي شــاهزاده اي كه به
كارهاي بزرگ فرستاده ميشد ، برنمي افراشتند .
فردوسي پاك نهاد قدمت درفش كاوياني را با احتساب نخستين شاهنــــــــــشاهي
ايراني 6600 سال (( پيشدادي و كياني )) خوانده و در وصـــــــف چنين درفش
باشكوهي چنين گفته :
ميان سپاه كاويان درفش
به پيش اندرون تيغهاي بنفش
درفش شاهنشاهي با بوق و كوس
پديد امد و شد زمين ابنوس
يكي زرد خورشيد پيكر درفش
سرش ماه زرين غلافش بنفش
منابع ديني ايران درباره درفش ملي :
* فروهرهاي نيك تواناي پاك مقدس را ميستاييم كه لشكر بيشمار بيارايند و سلاح
به كمر بسته با درفش هاي برافراشته درخشان . ( ايضا در كرده بيست و نه )
* فروهرهاي پاكدين سام گرشاسب دارنده مسلح به گرز را ميســـــتاييم . او را كه
براي دشمنان بازوان قوي دارد و با سنگ فراخ و با درفش هاي پهن با درفـــــش
هاي گشوده و سرافراز براي مقاومـــــــــت كردن در برابر راهزنان ويران كننده و
هولناك ميباشد . ( همان پشت بند صد و سي و نه )
بدانست خود كه فريدون كجاسـت
سراندر كشيد و همي رفت راست
بيامد به درگاه سالارنو
بديدنش انجا و برخواسـت گو
چو ان پوست برنيزه برديد كي
به نيكي يكي اختر افكند پي
بياراست ان را به دــيباي روم
زگوهر بر و پيكر و زرش بوم
فروگشت زو سرخ و زرد و بنفش
همي خواندش كاوياني درفش
چوبرزد سراز درفش بنفش
مه نوش شدش ماه روي درفش
يكي شير پيكر درفش بنفش
بدادش همه زر غلاف درفش
